خواندن خطوط ميخى پارسى مشكل تر از خطوط مصرى قديم بود، چه ترجمه يونانى در كتيبه هاى ايرانى وجود نداشت. باوجوداين باستان شناسان اروپائى با زحمات طاقت فرسا به خواندن آن نيز موفّق شدند. شرح پيشرفت هاى آنها چنين است …
بشر ابتدائى جز با فرياد و اشاره نميتوانسته بنحو ديگر مطلب خود را بيان كند. بعد كه ترّقى كرده زبانش داراى لغاتى گشته و اين لغات هم غالبا عبارت از اسماء و ادوات ندا بوده. در اين مرحله انسان براى ايجاد لغات از صداهاى طبيعى تقليد ميكرده