بابل
حضرت یحیی (ع)
نام حضرت یحیی (ع) در قرآن بيشتر در ضمن داستان پدرش زكريا آمده است؛ مـانـنـد: سـوره عـمـران، انـعـام، مـريـم و انبياء و تنها در سوره مريم به طور جداگانه فـضـيلت هايى از يحيى ذكر شده و برخى از موهبت ها و و الطاف الهى به آن حضرت نام بـرده شـده اسـت.
سایر خطوط قديمه
مملكتى كه از اوايل قرن ششم قبل از ميلاد به بعد موسوم به ارمنستان شد قبل از آن موسوم به دولت وان يا آرارات بود. اين مملكت تمدن آسور و بابلى داشت. كنجكاوى راجع به كتيبه هائى كه در اينجا كشف ميشد از ۱۸۴۰ ميلادى شروع گرديد.
باستان شناسان و كشف سرچشمه های نوين
قبل از كشف منابع جديده كار باستان شناسان منحصر بود باينكه اطلاعاتى از سرچشمه هاى قديم و تورية بدست آورده تفسير كنند، يعنى كار اينها بى شباهت نبود به شخصى كه در جائى ايستاده قدم برميدارد و ميگذارد.
سالشمارى در مشرق قديم
لازم است شم هاى از سال شمارى مشرق قديم گفته شود، چه در تاريخ قديم ايران همواره به سالهائى قبل از ميلاد مسيح اشاره ميشود و براى خواننده بالطبع اين سئوال پيش ميآيد، كه تاريخ وقايع را چگونه ضبط ميكردند و …
نژاد ملل مشرق قدیم
علمائى، كه در تاريخ مشرق قديم تتبّع كرده اند، بنابر آثار و اسنادى كه بدست آمده، سكنه مشرق قديم را از شش نژاد دانسته اند: سومريها، ساميها، حاميها، عيلاميها، هيتها، آريانها. ساميها و حاميها از جنوب حركت كرده سوريه و بين النهرين و افريقاى شمالى را اشغال كردند.
مردمان آريانى
آريانها شعبه اوّل از شاخه بزرگ مردمان هند و اروپائى اند. موطن اصلى آريانها محققا معلوم نيست كجا بوده و نيز صحيحا نميدانيم از چه راههائى مهاجرت كرده به هند و آسياى غربى وارد شده اند. اين ملل در تاريخ مشرق قديم داراى اهميت اند.
مردمان شمالى مشرق قديم
مقصود از مردمان شمالى مشرق قديم در درجه اوّل مللى هستند كه در آسياى صغير سكنى داشتند. بعضى تمام اين مردمان را نژاد (آلارد) مي نامند، زيرا هرودوت اينها را چنين ناميده و (آرارات) را (آلارد) نوشته، ولى بايد درنظر داشت كه هيت ها يگانه نماينده اين نژاد نبودند …
مهاجرت بنى سام به عيلام
حفريات در شوش نشان داد كه عنصر سامى در عيلام زياد بوده، خود اسم عيلام هم سامى است، زيرا بومي هاى عيلام مملكت خود را در كتيبه ها (خاتامتى) يا (خاپيرتى) مي نامند. شاهزادگان قديم عيلام كتيبه هائى نويسانده اند كه بخطّ بابلى (يعنى ميخى) و بزبان سامى است.
