16
نژاد های بشر

نژاد های بشر

  • کد خبر : 793
  • ۱۴ فروردین ۱۴۰۰ - ۰:۲۳
نژاد های بشر

اين بشر كه اكنون روى زمين زندگانى ميكند بشر اوّلى نيست، يعنى انواعى از بشر يكى پس از ديگرى آمده ده‏ها هزار سال زندگانى كرده و منقرض شده رفته‏اند. مثلا بشرى كه قبل از بشر كنونى روى زمين ميزيسته‏ بعقيده بعض علماء چهل هزار سال دوام داشته است

به نام خدا

قبلا بايد گفت موافق عقيده علماء فن كه مبتنى بر آثار است اين بشر كه اكنون روى زمين زندگانى ميكند بشر اوّلى نيست، يعنى انواعى از بشر يكى پس از ديگرى آمده ده‏ها هزار سال زندگانى كرده و منقرض شده رفته‏اند. مثلا بشرى كه قبل از بشر كنونى روى زمين ميزيسته‏ «۱» بعقيده بعض علماء چهل هزار سال دوام داشته. انقراض در جاهائى بواسطه حوادثى بوده كه در كره ما روى داده و در مواردى بشر كاملتر بر بشر پست‏تر استيلا يافته، بواسطه برترى بشر پست‏تر را از ميان برده و جاى او را گرفته. باين سئوال كه بشر كنونى، يعنى بشرى كه اكنون روى زمين زندگانى ميكند و زمين‏شناسها آنرا بشر عاقل نامند، «۲» كى بوجود آمده جواب محققى نميتوان داد ولى بهرحال اين زمان نبايد كمتر از ده‏ها هزار سال قبل باشد.

علم نژادشناسى‏ «۳» بشر امروزى را به پنج نژاد تقسيم كرده: ۱- سفيدپوست. ۲- زردپوست. ۳- سرخ‏پوست. ۴- سياه‏پوست. ۵- ماله. بعضى اخيرا عدّه نژادها را سه ميدانند زيرا سرخ‏پوست‏ها را با زردپوستها و نژاد ماله را با سياه‏پوست‏ها يكى حساب ميكنند، يعنى باين عقيده‏اند كه سرخ‏پوستها از زرد پوستها و مردمان ماله از سياه‏پوست‏ها منشعب‏اند.

نژاد سفيدپوست‏

اين نژاد را بسه قسمت تقسيم كرده‏اند: ۱- هند و اروپائى يا آريانى به معنى اعم. ۲- سامى. ۳- حامى. بنى حام چنانكه توراة گويد از حام پسر نوح بودند. در باب مساكن آنها بين محققين اختلاف است. بعضى وطن اصلى آنها را بابل يا جائى در آسياى غربى دانسته عقيده داشتند كه اين مردمان از آسيا به افريقا رفته در مصر و ليبيا «۴» و غيره سكنى گزيده‏اند ولى نلدكه‏ «۵» باين عقيده بود كه هميشه مسكن آنها افريقاى شمال‏

______________________________
(۱)- اين بشر را در علم زمين‏شناسى انسان (نه اندرتال) ناميده‏اند زيرا جمجمه‏اى از اين نوع بشر در وادى (نه‏آندر) نزديك دوسلدرف در ايالت رن يافته‏اند (Homo Neandertalensis(.

(۲)-Homo Sapiens

(۳)-Ethnologie .

(۴)-Lybie .

(۵)-Noldeke

شرقى بوده زيرا از حيث قيافه و شكل و غيره به سياه‏پوستهاى افريقا نزديكترند.

اكثر محققين اهالى قديم مصر (قبطى‏ها) و نيز بربريهاى ليبيا و كوشيها يا حبشيها را از بنى حام دانسته‏اند.

بنى سام كه يكى از شاخه‏هاى بزرگ سفيدپوست‏اند اكثرا در عربستان و بين النهرين و شامات و افريقاى شمالى و شمال شرقى سكنى دارند. شعبه‏اى از آنها كه بنى اسرائيل باشد در جاهاى ديگر آسيا و اروپا و غيره پراكنده‏اند.

ملل سامى نژاد عهد قديم اينها بودند: كلدانيان، آسوريان، فينيقى‏ها، عبريان (يهود و بنى اسرائيل و غيره)، آراميان و اعراب. توراة فينيقيها را از شاخه حامى دانسته ولى محققين آنها را سامى ميدانند. زبانهاى تمام اين مردمان بيكديگر خيلى نزديك بود، مثلا توراة گويد كه مردم بنى اسرائيل در هزار و پانصد سال قبل از ميلاد زبان عربى را بى‏مترجم ميفهميدند.

مردمان هند و اروپائى چنانكه از خود لفظ معلوم است مللى هستند كه مساكن آنها از هند تا اقصى بلاد اروپا است، يعنى در اروپا كليه سكنه آن باستثناى مردمانى كه از نژادهاى ديگرند (مانند تركها و مجارها و فين‏ها و سامويدها و يهود و غيره) و در آسيا فقط هنديهاى آريانى- ايرانيها بمعنى اعم (كليه مردمانى كه از شعبه ايرانى آريانها منشعب‏اند) و ارامنه. بايد گفت كه لفظ هند و اروپائى جامع نيست زيرا شامل مردمان هند و اروپائى كه در امريكا و جاهاى ديگر كره سكنى دارند نميباشد و حال آنكه اينها هم از همان شاخه‏اند وليكن چون اين لفظ مصطلح شده چاره جز استعمال آن نيست. سابقا بجاى «هند و اروپائى» «آريانى» ميگفتند و هنوز هم اين لفظ منسوخ نشده چنانكه علماء فرانسوى غالبا بجاى «هند و اروپائى» «آريانى» گويند و نويسند. اين اصطلاح جامع‏تر بنظر ميآيد بخصوص اگر لفظ (بالاعم) را بر آن علاوه كنيم. اطلاق اسم جزء بر كل نبايد باعث ايراد گردد زيرا آثار ادبى آريانها قديم‏تر است. مردمان آريانى را بمعنى اعم (يا هند و اروپائى را) پس از تحقيقاتى كه موافق موازين علمى در جمجمه‏ها

و زبانها و مذاهب و داستانها و افسانه‏هاى قبل از تاريخ اين ملل شده به هشت شعبه تقسيم كرده‏اند: ۱- آريانى بالاخص. ۲- يونان و مقدونى. ۳- ارمنى.

۴- آلبانيائى (در شبه جزيره بالكان). ۵- ايطاليائى. ۶- سلتى (بوميهاى اروپاى غربى). ۷- ژرمنى (آلمانى‏هاى غربى و شرقى اروپا، آنگلوسا كسونها و اسكانديناويها). ۸- ليتوانى و اسلاوى (ليتوانيها و نيز اسلاوهاى غربى، شرقى و جنوبى اروپا) «۱»

بعقيده محققين اين مردمان در عهدى بسيار قديم در جائى باهم زندگانى ميكرده‏اند و بعد بجهتى كه معلوم نيست، شايد از زيادشدن سكنه و كمى جا بوده، هركدام بطرفى رفته‏اند. زمان جداشدن اين مردمانرا از يكديگر نميتوان محققا معلوم كرد، ولى بعضى تصوّر ميكنند كه در حدود سه يا چهار هزار سال ق. م بوده. در باب مساكن اصلى مردمان هند و اروپائى نيز عقائد علماء فن مختلف است.

براى نمودن تشتت كافى است ذكر شود كه مساكن اصلى آنها را در اين جاها پنداشته‏اند «۲»: پامير، آسياى وسطى، فلات ايران، ارمنستان، كوههاى كارپات، جنوب روسيه كنونى، سواحل رود دانوب سفلى، آلمان شمالى، جنوبى، غربى، اسكانديناوى، ساير جاهاى اروپا. از اين اختلاف معلوم است كه مسئله حل نشده، ولى اخيرا اكثرا باين عقيده‏اند كه جائى در شمال اروپا يا آسيا بوده.

نژاد زردپوست‏

اين نژاد را بعض محققين نژاد مغول نيز مينامند. موافق عقيده اكثر علماء فن زردپوستها بسه قسمت بزرگ تقسيم شده‏اند: ۱- چين و تبت. ۲- مغول و منچو. ۳- ترك و تاتار. بيشتر اين مردمان در آسياى شرقى، سيبريا و آسياى وسطى سكنى دارند.

______________________________
(۱)- از چندى باينطرف ملل هند و اروپائى را از كلمه سد (صد) در زبان آنها به دو گروه بزرگ تقسيم كرده‏اند: گروهى كه صدرا (ست) و گروهى كه همان لغت را (سنت) ميگفتند، آريانها و ارامنه و آلبانيها و ليتوانى و اسلاوها جزو گروه (ست) يا شرقى هستند، يونانيها و مقدونيها و ايطاليائيها و سلت‏ها و ژرمنها جزو گروه (سنت) يا غربى.

(۲)- دمرگان- تمدّن‏هاى اوّلى- صفحه ۱۶۲ طبع پاريس ۱۹۰۹٫

شعبه‏هائى هم از آنها مانند بعض سكنه قفقازيه و نيز تاتارهاى قريم، تركها، مجارها، فين‏ها و غيره در اروپا مأوى گزيده‏اند.

سائر نژادها

ذكر سائر نژادها از موضوع اين كتاب خارج است. همينقدر گوئيم كه نژاد سرخ‏پوست در امريكا سكنى داشت ولى بعد از غلبه اروپائيها بر اين قارّه رو بانقراض رفت. حالا عدّه كمى از اين نژاد در امريكا باقى است و تجربه نشان ميدهد كه بعد از چند قرن بكلى نابود خواهد شد. مردمان سياه‏پوست غالبا در افريقاى وسطى و جنوبى ميزيند. نژاد ماله در جزائر جنوب شرقى آسيا و اقيانوسيه و اقيانوس كبير سكنى دارد (از جزائر نيكوبار تا جزائر پاك، از جزائر ساندويچ تازلاند جديد) و نيز در جنوب شبه جزيره هندوچين، مالاكا، جزيره فرمز و جزيره ماداگاسكار در افريقا.

مجله تاریخ

پیچ اینستاگرام مجله تاریخ

منبع: تاریخ ایران (حسن پیرنیا)

لینک کوتاه : https://tarikh.site/?p=793
  • نویسنده : مجله تاریخ
  • ارسال توسط :
  • منبع : کتاب تاریخ ایران (حسن پیرنیا)
  • 1105 بازدید
  • بدون دیدگاه

نوشته های مشابه

ثبت دیدگاه

مجموع دیدگاهها : 0در انتظار بررسی : 0انتشار یافته : 0